تاثیرات رنگ در طراحی و زندگی

رنگ در زندگی انسان دارای مفهوم و اهمیت ویژه ای بوده و جایگاه خاصی دارد. درواقع رنگ موهبتی الهی است تا با آن زندگی جالب تر و زیباتر شود. جهان بدون رنگامکان پذیر نیست و زندگی بدون رنگ دچار اختلال خواهد شد.  و خسارت می بیند. کلیه ارتباطات به کمک رنگ امکان پذیر است.

انتخاب رنگ و ترجیح آن به رنگی دیگر امری طبیعی بشماره می رود.  رنگ معیاری استبرای شناخت شخصیت افراد. امروزه بیش از هر چیز اثرات روانی رنگ روی کودکان‎‎نوجوانان وجوانان مورد مطالعه قرار گرفته و جاذبه ودافعه آنها در پذیرش رنگ هابررسی می شود. کودکان به رنگ های زنده ( گرم ) و شاد توجه وعلاقه بیشتری نشان میدهند. جوانان به رنگهای شاد و ملایم علاقه بیشتری دارند،  بتدریج و با افزایش سن معمولا رنگهای آبی و سبز را به رنگ های  گرم ترجیح می دهند. ولی افراد مسن تر بیشتر به رنگهای تیره علاقه مند هستند. این موضوع کما بیش در تمام  نقاط دنیا وجود دارد. پسمی توان سن افراد را در ترجیحات رنگی موثر دانست.

بررسی ها نشان داده جنسیت یکی دیگر از عوامل موثر در انتخاب رنگ میباشد. مثلا پسران بیشتر رنگ های آبی و سبز را انتخاب  در حالیکه دختران رنگهای زرد و قرمز را بر    می گزینند .

از دیگر عوامل موثر در انتخاب و ترجیحات رنگ باید فرهنگ و باورهایسنتی – خصوصیات روانی – اجتماعی – شرایط اقتصادی – موقعیت جغرافیایی و شرایط آب و هوایی برشمرد .

اعجاز رنگ ها وخواص درمانی آن بر هیچ کس پوشیده نیست بسیاری ازبیماری های جسمی وروانی به کمک رنگ ها درمان می شوند. مثلا افراد افسرده با پوشیدنلباس به رنگ های روشن احساس شادابی کرده به زندگی امید پیدا می کنند . افراد عصبیبا تماشای طبیعت سر سبز و جلوه های زیبای آن آرامش می یابند.

برخی رنگها اثرات قابل پیش بینی بر روی سیستم عصبی خودکار دارند . به طوریکه فشارخون – نبض و تعداد تنفس را تحت تاثیر قرار می دهند.

با توجه به مسایل شهرنشینی و زندگی ماشینی عصر جدید و دور شدن انساناز محیط طبیعی زندگی ، و فعالیت در فضاهای بسته ، بیش از هر زمان دیگر  تحت تاثیرفشارهای عصبی ، روانی و جسمانی قرار گرفته است. یکی از راه های باز گرداندن آرامش وسازگاری، استفاده از رنگ های مناسب در پوشاک و لوازم زندگی و محیط فعالیت است. رفتارهای اجتماعی نیز تحت تاثیر رنگها قرار می گیرند . روان شناسان می گویند باکاربرد صحیح رنگ می توان بسیاری از نا هنجاری های رفتاری را اصلاح کرد. این موضوعدر بین قشرهای مختلف اجتماع از جمله کارگران ، ورزشکاران، پزشکان ، دانش آموزان وغیره مورد بررسی قرار گرفته  و تایید شده است . استفاده از رنگ های مناسب در فضاهایکاری و آموزشی می تواند در کاهش ناسازگاری ها و پرخاشگری های دانش‌آموزان موثر واقعشود .

کاربرد رنگ در ایمنی برای آگاه کردن از خطراتی که ممکن است در کمینرانندگان، کارگران و… باشند، توسعه روز افزونی یافته است. در دنیای تجارت نیز رنگعامل تعیین کننده ای در جلب مشتری وانتخاب کالا محسوب می شود.

رنگ ها در اعتقادات مذهبی نیز جایگاه خاصی دارند در دین مبین اسلامبه استفاده از رنگ های روشن مانند سفید و زرد و … خصوصا در پوشش ، توصیه و تاکیدشده است. پیامبر گرامی اسلام (ص) وائمه اطهار (ع) از پوشیدن رنگ تیره و سیاه اکراهداشتند وبه مسلمانان دیگر نیز در این خصوص سفارش نموده اند.

به هر حال از نظر اسلام و عرف جامعه وفرهنگ بشری ، امروزه آثارروانی رنگ سیاه بویژه در پوشاک ، مسام گردیده و بشر ، کاربرد این رنگ را مخصوص سوگو ماتم و فقدان عزیز از دست رفته دانسته و سیاه را به عنوان سمبل عزا انتخاب نمودهاست . همه این مطالب حاکی از آن است که روحیه وفطرت انسان در انتخاب رنگ به طیفروشن گرایش وتمایل بیشتری داشته وبا آن سازگارتر است .

با انتخاب درست و صحیح از رنگهای روشن و شاد در پوشش دانش آموزانومکانهای آموزشی وفضاها و ابزار های کمک آموزشی می توان در جهت پویایی، نشاط ، تحرکو ایجاد روحیه امیدواری ، خلاقیت ، افزایش بهره هوشی یادگیری ، شکوفایی رشد دانشآموزان و جوانان حرکت کرد    

روان شناسان معتقدند بدترین رنگ ها، سیاه، سرمه ای، قهوه ای و خاکستری است و رنگ قرمز اگر چه در گروه رنگ های شاد طبقه بندی می شود اما چون محرک خشونت است کاربردآن در مدارس توصیه نمی شود

رنگ بی روح در و دیوارها در پس گذر سال ها و در هوای دودآلود منطقه، آن قدر فراموش شده اند که فقط با تکیه بر شرطی شدن ذهنت و ته مانده رنگ دیوار می توانی حدس بزنی زیر این همه تیرگی و کثیفی و در پس یادگاری های ریز و درشت، روزگاری رنگ خنثی و بی اثر کرم بوده است. آیا هرگز از خودتان پرسیده اید چرا دانش آموزان ما صبح ها به سختی از خواب برمی خیزند؟ بدون خوردن صبحانه با چهره های خواب آلود به مدرسه می روند و در کلاس های اول صبح چرت می زنند و در ساعات پایانی دهن دره های کسالت آور می کنند؟
به عقیده روانشناسان جواب اکثر این خستگی ها یک کلمه است، بی انگیزگی! و شاید از منشأهای اصلی این بی انگیزگی ها محیط پیرامون آنهاست، زیرا مدارس ما محیط های خشک و بی روحی هستند که دانش آموزان فقط از روی اجبار و عادت و از سر ناچاری مجبور به تحمل آنها هستند.
«نکته مهم در آموزش مدارس ابتدا جذب دانش آموزان و ایجاد علاقه و انگیزه در آنهاست که این امر ناخودآگاه منجر به یادگیری بهتر می شود، اما برای ایجاد چنین محیطی در ابتدا یکسری نمادها مانند رنگ آمیزی لازم است. این فاکتورها در مقاطع مختلف تحصیلی و حتی پایه های گوناگون متفاوت هستند، به طور مثال مدارس و کلاس های ابتدایی و راهنمایی بخصوص در سال های اول و دوم نیاز بیشتری به تزئینات و جاذبه های ظاهری دارند تا جذب محیط شوند.»
اینها را عاطفه فردوسی پور کارشناس ارشد روان شناسی تربیتی می گوید: او معتقد است: «همانطور که خلق و خوی (عواطف) افراد در انتخاب رنگ ها مؤثر است، رنگ های محیط نیز بر خلق و خوی افراد تأثیر می گذارد و این مسئله در محیط آموزشی مانند مدرسه اهمیت بیشتری پیدا می کند، ما باید بدانیم چه رنگ ها و عواملی باعث هوشیاری و یادگیری بهتر در دانش آموزان می شوند. به طور مثال، در مقطع ابتدایی رنگی بودن در و دیوارها و تصاویر روی آنها برای دانش آموزان جذاب است زیرا این تصاویر انعکاس خیالات دانش آموزان هستند، اما در مقطع راهنمایی بخصوص پایه سوم بهتر است این تصاویر را حذف کنیم و فقط رنگ آمیزی شاد داشته باشیم. دیوارهای کثیف و کلاس بی روح احساس خواب آلودگی و خمودگی صبح را در دانش آموزان تشدید می کند و نتیجه آن کاهش یادگیری آنهاست.»
انتخاب رنگ ها برخلاف تصور اکثر ما کاری ساده نیست. زیرا از ترکیب رنگ ها و هر رنگ به تنهایی در روان شناسی و یادگیری می توان بهره خاصی گرفت. سیدنیا مدیر دبیرستان دخترانه کوثر می گوید: «زمانی که من مدیر این مدرسه شدم در و دیوارها استخوانی بود وتاکنون به علت کمبود بودجه نتوانسته ام این رنگ را تغییر دهم. البته هنوز نیازی هم به رنگ آمیزی نداریم چون دیوارها تمیز هستند اما در آینده قصد دارم هر کلاس را به یک درس اختصاص بدهم و در طرح کلاس درس که بچه ها به صورت چرخشی در کلاس ها می چرخند هر کلاس براساس نوع درس به یک شکل طراحی و رنگ آمیزی خواهد شد.»
او معتقد است: رنگ های صورتی و آبی ملایم القا کننده حس آرامش و شادابی هستند و برای رنگ کلاس مناسبند رنگ لیمویی هم رنگ فرح بخشی است که در زمره رنگ های آینده مدرسه او قرار خواهد داشت.
جواد شفیعی (مدیر دبیرستان پسرانه نواب) و محمد خسروی (مدیر دبستان پسرانه امام سجاد) هر دو متفق القول رنگ های کرم و فیلی را بهترین رنگ برای کلاس ها اعلام می کنند.
جواد شفیعی علت این انتخابش را انعکاس بهتر نور و فضای بازتر کلاس عنوان می کند و محمد خسروی می گوید: «رنگ فیلی به دلیل چرک تاب بودن کمتر کثیف می شود. محمد خسروی معتقد است رنگ آبی برای کلاس ها مفید نیست زیرا تشدید کننده حس سرماست.»
اما روان شناسان نظر متفاوتی دارند. آنها معتقدند: بدترین رنگ ها، سیاه، سرمه ای، قهوه ای و خاکستری است و رنگ قرمز اگر چه در گروه رنگ های شاد طبقه بندی می شود اما چون محرک خشونت است کاربرد آن در مدارس توصیه نمی شود، رنگ کرم هم اگر چه یک رنگ خنثی و بی تأثیر است اما مشکلی ایجاد نمی کند.

محمد پایدار کارشناس ارشد روان شناسی تربیتی دراین خصوص می گوید: «در رنگ آمیزی کلاس های مدارس بهتر است از ترکیب رنگ های گرم و سرد بهره گرفت. به طور مثال تصویر یک ماهی رنگی در وسط آبی دیوار می تواند حس خوبی را به دانش آموزان منتقل کند و یا نصب تابلوها و تصاویر کارتونی مورد علاقه بچه ها در دو طرف نیمکت ها برای دانش آموزان جذاب است.»
او در ادامه خاطرنشان می کند. «حتی در انتخاب تخته کلاس هم تخته سبز و یا وایت برد به مراتب از تخته سیاه بهتر است. زیرا سیاه در هر جایی نماینده ای است از غم و نفرت.»
وقتی به سراغ مسئولان مدارس منطقه می رویم خیلی از آنها رنگ های متداول کرم و خیلی را برای کلاس  می پسندید و بسیاری گویی تاکنون به رنگ کلاس ها توجه نداشته اند با سؤالات ما متعجب می شوند و به دنبال جواب می گردند. خیلی از این مدیرها استیجاری بودن مدارس را عامل عدم توجه به رنگ آمیزی کلاس ها اعلام می کنند و می گویند در مدارس دولتی که متعلق به آموزش و پرورش است بیشتر می توان به این مسائل پرداخت. یکی از مدیرهای باسابقه منطقه برای ما از حدود یکصد نکته ای که در بحث یادگیری باید به آن توجه کرد می گوید، از نکاتی که حاصل جمع  آنها یادگیری خوب خواهد بود که یکی از آن نکات رنگ آمیزی متناسب با سن دانش آموزان است.
او می گوید: «ما حدود بیست سال پیش این نکات را در دوره ای که روی استاندرد سازی مدارس بحث می کرد فرا گرفتیم و بعد از گذراندن دوره بخش مهمی از آنها فراموش شدند.»
هوشنگ قریب پناه معاون دبستان شهید کاظمی ضمن تأثیر رنگ کلاس ها بر یادگیری دانش آموزان یادآور می شود رنگ و زیبایی کلاس حتی روی نظافت شخصی و انضباط دانش آموزان نیز اثر می گذارد. دانش آموزان در حفظ و نگهداری یک کلاس تمیز و زیبا کوشا هستند و حتی آشغال کمتری داخل کلاس می ریزند و دیوارها را کمتر خراب و کثیف می کنند.
بحث رنگ مدارس نه تنها به رنگ کلاس ها بلکه به رنگ تمام محیط ها و تجهیزات مدرسه مربوط می شود. رنگ نیمکت ها، وسایل و حتی سرویس های بهداشتی نکات قابل تأملی هستند که در بسیاری کشورهای پیشرفته مورد توجه قرار می گیرند اما در مدارس ما کاملاً رها شده اند.
پیام فروتن کارشناس طراح صحنه و عضو هیئت علمی دانشکده هنرهای زیبا می گوید: موزائیک های یکنواخت سفید و گاه طوری رگه دار بیشترین کاربرد را در مدارس ما دارند در حالی که با همان هزینه  می توان این موزائیک ها را با کف پوش های شادی مانند: آبی، لیمویی و …. که با روحیه بچه ها سازگارتر هستند انتخاب کرد. برای این کارها فقط باید کمی ذوق و ابتکار به خرج داد، علاوه بر آموزش و پرورش مدیرهای مدارس هم می تواند پیشقدم شوند، کافی است وقت کمی بگذارند و با طراح دکوراسیون صحبت کنند. به طور مثال با کمترین هزینه ها می توان در مقطع ابتدایی رنگ کردن یک دیوار را به دانش آموزان واگذار کرد و یا از رنگ صورتی و گل بهی برای نیمکت های دبستان دخترانه استفاده کرد. از همین رنگ ها با درخشش کمتر در کنار رنگ های دیگر برای مقاطع بالاتر بهره بگیریم.
عاطفه فردوسی پور کارشناس ارشد روان شناسی تربیتی ضمن این منشأ افسردگی بسیاری از افراد را درماندگی و عدم توانایی کنترل محیط می داند معتقد است: دانش آموزان ما مدارس خود را دوست ندارند. زیرا این مدارس محیط های تحمیلی هستند که آنها مجبورند ساعاتی از عمرشان را آنجا بگذرانند و خودشان در اداره و شکل آن هیچ نقشی ندارند. این مسئله باعث غیبت ها و تأخیر ورود ها خواهد شد. زیرا مدرسه آنها خشک، زشت و تحمیلی است. تأثیر این دلزدگی و تحمیل عدم اعتماد به نفس دانش آموزان خواهد بود که در آینده می تواند منجر به افسردگی شود.
بهتر نیست به جای کپی برداری از آنچه دیگران انجام می دهند. کمی خلاق باشیم و مدارس را زیباتر آرایش کنیم، مگر نه این که مدرسه خانه دوم دانش آموزان است. آیا هرگز در ساخت طراحی کلاس ها نظر و سلیقه آنها را در نظر می گیریم. بیایید برای یک لحظه چشم هایمان را ببندیم به اعماق کودکیمان سفر کنیم. آیا این مدارس را می پسندیم؟

تصور کنید اگر یک دوربین عکاسی داشته باشیم ،‌ برای گرفتن یک اثر هنری باید ابتدا هدف و مقصود از گزفتن عکس مشخص شود . سپس باید محتوا و اندیشه فکری تعیین شود . در مرحله بعد روی سوژه خاصی فوکوس کرده و عکس را تهیه می کنیم . انجام این اعمال به طور خلاصه یعنی مشاهده کردن. مشاهدات انسان بر اساس منطق و استدلال و مباحث زیبا شناسی و … شکل می گیرد .

در خلق هر اثر هنری هدف هنرمند این است که نتیجه مشاهدات و برداشتهای خود را از طبیعت و نیز تأثیر این مشاهدات بر خودش را به بیننده منتقل کند . درباره مقوله زیبایی و زیباشناسی نظریات مختلفی وجود دارد . آیا زیبایی فقط این است که از فرمی لذت ببریم ؟ این لذت بردن ناشی از چیست ؟ آیا فقط یک احساس خاص لذت و شادی است و یا فراتر از آن است . آیا فرم و شکل باعث ایجاد تحول شده است ؟ از مجموع این سئوالات می توان نتیجه گرفت که هر اثر هنری تلفیق حس ، انگیزه ، فرم ، شکل ، رنگ و نور است . این عوامل با هم تداخل پیدا کرده تا یک خصوصیت ذهنی یا یک نیاز بشری را ببیننده منتقل کنند . لذت بردن از آثار هنری نسبی است و به تجربیات قبلی بیننده نیز بستگی دارد . به عبارت دیگر سلیقه انسان در نوع انتخابش از زیبایی به دلیل تجربیات پیشین او متفاوت می باشد .

امروزه مبحث رنگ و‌انتخاب و پذیرش آن توسط اشخاص مختلف مباحث بسیارمهمی هستند. به طوریکه حتی در زمینه های مختلف صنعت نیز، طراحی و انتخاب رنگ اهمیت بسیاری یافته و برای این منظور از کارشناسان زبره و هنری استفاده می شود . در طراحی صنعتی گاهی ابتدا فرم ساخته می شود و بعد در مورد رنگ آن تصمیم گیری می شود و بالعکس.
به طور کلی یک طراح خوب کسی است که به هنگام طراحی در هر زمینه ای ، برای ساخت و تهیه رنگ های مورد استفاده خود آینده نگری داشته باشد . از آنجائیکه معمولاً بین مرحله طراحی و مرحله زمان ساخت اشیاء یک فاصله زمانی وجود دارد ، طراح باید همیشه آینده را در نظر بگیرد نه زمان حال را .

اطلاع از فرهنگ و زمینه های فعالیت و علایق مردم در نقاط مختلف دنیا می تواند یک معیار مناسب برای ساخت وسایل و امکانات مورد علاقه آنها و در نتیجه روش بهتر باشد . کاری که در حال حاضردر بسیاری از مراکز تجاری معتبر دنیا مثل کارخانه SONY انجام می شود .

با مرجعه به فرهنگ و آداب و رسوم خود ، می توانیم بافتها و فرمهای زیبایی را بیابیم و از آنهادر زندگی روزمره خوداستفاده کنیم . وازرلی یکی از هنر مندان معروف که در زمینه رنگ کارهای با ارزشی انجام داده می گوید : من طبیعت را دیده و از آن الهام می گیرم و سپس با منطق واستدلال و محاسبات هندسی مشاهدات خودرادرتابلوهاوفرمهایم به کار می گیریم وتصاویرسه بعدی می سازم.

وازرلی با استفاده از ترکیبات رنگها و سطوح هندسی و تلفیق آنها با هم کارهای بی نظیری انجام داده که به عنوان کارهای تزئینی در همه جا می توان از آنها استفاده کرد . او در بعضی از این سطوح هندسی ، به وسیلهء رنگهایی که در سطوح بالا و پایین و جهت های دیگر زده ایجاد حرکت کرده است. در بعضی از کارهای او بیننده تصور می کند که تمام خطوط حرکت می کنند .
تأثیرات رنگهای مختلف بر انسان :
یک طراح خوب علاوه بر داشتن آینده نگری ، باید قبل از خلق هر اثری بداند که مقصود و هدفش از خلق آن اثر چیست ؟ کاربرد آن در کجاست ؟ با چه نوع بافتی سر و کار خواهد داشت و رنگهای مورد استفاده خود را با توجه به بافت مورد نظرش مشخص نماید . زیرا همان طور که میدانیم رنگها بر واکنشهای روانی و فیزیو لوژیکی و پوست انسان تأثیر بسزایی دارند .
استفاده از رنگهای مکمل تؤام با آگاهی قدرت چیدمان را بیشتر کرده و باعث ایجاد جذابیت می شود .
اصولاً رنگهای سفید نور را منعکس و رنگهای تیره آن را جذب می کند .
به عنوان مثال رنگ قرمز تأثیر زیادی بر روی متابولیسم بدن انسان می گذارد و باعث تشدید گردش خون و ضربان قلب می شود . رنگ آبی ملایم است و عکس العلمهای رنگ قرمز را ندارد . آبی ایجاد آرامش می کند . رنگ زرد کروماتیک زردی است که بسیار روشن است و سریع چشم را می گیرد . برای تشدید حالت این رنگ از یک سطح سیاه استفاده می شود . به عبارت دیگر وجود رنگ سیاه در کنار رنگ زرد باعث تشدید آن می شود . رنگها در فرهنگهای مختلف معانی متفاوتی دارند . مثلاً رنگ سفید در فرهنگ ما سنبل آزادی و سبکبالی است. اما همین رنگ در چین سنبل سوگواری است و یا رنگ سیاه در بسیاری از فرهنگها سنبل عزا و سوگواری است ، در حالیکه در کشور مصر این رنگ به منزله تولید دوباره محسوب می شود و آن را مقدس می شمارند .

روانشناسی رنگها

رنگها بر نیازهای روحی-روانی، شرایط یادگیری، کنترل رفتارهای خشمگینانه، احساسات، درمان افسردگی و
اختلالات یادگیری و سطح انرژی اثر دارند.رنگها در کنترل نبض، تپش قلب، فشار خون، اشتها و حتی خواب مفید هستند و همچنین در درمان بیماریهایی مثل میگرن، سرطان، اعتیاد و امراض پوستی و حتی تومورهای مغزی اثر دارند.
رنگها در هر جا از دنیا و به تناسب فرهنگ و عرف هر جامعه معانی متفاوت و حتی متضاد دارند.برای مثال سفید در کشوری مثل ایران نشان شادی، پاکدامنی است و برای مراسم جشن و عروسی استفاده می شود، در حالیکه در کشوری دیگر نشان روحانیت است و در مراسم عزاداری کاربرد دارد.
شاید تا به حال از خودتان پرسیده باشید که چرا کشتی و یا هواپیمای سیاه نداریم؟و یا چرا هیچ جعبه شکلاتی سبز نیست؟شاید در این مطلب جوابهایتان را پیدا کنید.
متأسفانه به دلیل جذابیت روانشناسی رنگها، این شاخه از علم مورد سوء استفاده قرار گرفته است.در هر سایت، مجله، روزنامه و یا وبلاگی از این مطالب زیاد دیده می شود ولی درست یا غلط بودنشان مشخص نیست.
پروفسور لوشر از دانشمندانی است که حدود بیست سال و اندی در این مورد تحقیق کرده است.
حال بد نیست از نظر این محقق در مورد روانشناسی رنگها برای بعضی از رنگهای پر طرفدار نگاهی بیاندازیم.

پروفسور لوشر می گوید:

سیاه:
سیاه رنگی مطلق است که در فراسوی آن، زندگی تمام می شود.سیاه یعنی نه، که نشانه ای از ترک عشق و انصراف از فعالیتهای جمعی است.به معنی نیستی، ناامیدی به آینده و سکوتی ابدی است و حس سنگینی را به افراد القا می کند.تأثیر خوبی بر مزاج ندارد و در کودکان هم اثرات منفی دارد.دوستداران رنگ سیاه معمولا” خسته و افسرده اند.اگر خسته نباشند، ناراضی اند.اگر ناراضی نباشند، مغرورند.اگر مغرور نباشند، انکار می کنند.اگر انکار نکنند هم ناراضی اند، هم مغرور، هم خسته و هم انکار می کنند اما احتمالا” خودشان هم خبر ندارند.
طرفداران سیاه زیاد هم ناامید نشوند چون از طرفی دیگر سیاه نمادی از آبرومندی و شرافت است(دیده اید ماشین های شیک و کلاس بالا معمولا” سیاه و براقند).
قهوه ای:
آدمهای قهوه ای را بدون قسم خوردن می توان باور کرد، یعنی حرفشان سند است.اما طرفداران این رنگ معمولا” آواره اند(جالب است بدانید که رنگ مورد علاقه آوارگان جنگ جهانی دوم، قهوه ای بوده است).قهوه ایها یا یک بیماری جسمی جدی دارند و یا مشکلی که به نظر آنها غیر قابل حل است، پس این افراد از نظر جسمی و روحی در خطرند.
خاکستری:
خاکستری را در کهنسالان و خانه سالمندان باید پیدا کرد.این افراد معمولا” غمگینند و محافظه کار و حتی اگر آهنگی گوش کنند(اگر خجالت نکشند)، غمگین است(مثلا” مثل اینکه ایرانیها داریوش گوش کنند)، مثل اینکه به آنها گفته اند خوشی بی خوشی.
قرمز:
قرمز پسندها پر از شوق زندگی، عاشق و مبارزه طلب، پرتکاپو و شجاع، اهل معاشرت، شلوغ و پر سروصدا هستند.ظاهرا” نیرویشان تمام نشدنی است، خوب مشت می زنند و کتک خورهای خوبی هم هستند.در مجموع و خلاصه اینکه برونگرا هستند.قرمز باعث افزایش نبض و فشار خون می شود.(هر چی باشه پرسپولیسه دیگه)
آبی:
آبیها خلاقند و همیشه فکرهای تازه می کنند، مورد احترام، آرام و دوست داشتنی هستند و احساساتشان را خوب کنترل می کنند.عاشق تنهایی، احساساتی و ملایم اند.نماد ابدیت و عمق و کمال گرایی است.از ویژگیهای افراد آبی دوست صلح، مهربانی و هماهنگی است.(طرفداران آبی به خودشون نگیرند، همیشه و همه جا استثنا هست).این رنگ سبب کاهش نبض و فشار خون می شود.
سبز:
آدمهای سبز مذهبی اند.در انجمنهای خیریه یا بیمارستان یافت می شوند!!!مضطرب و انعطاف پذیرند.اگر دنبال شریک(البته شریک تجاری نه زندگی) می گردید سعی کنید سبز باشد(نه اینکه رنگ پوستش سبزه باشد).رنگی مقدس است.سبزها اصلاح گرند و بسیار علاقه به نصیحت کردن دارند.کوشش و پشتکار عجیبی دارند.
زرد:
آدمهای زرد بر خلاف نظر عموم بیمار و رنجور نیستند و منتظر خوشبختیهای بزرگند.آرام و قرار ندارند.توسعه طلب و اهل اختراعند.گاهی حسود و معمولا” بلند پرواز.
بنفش:
بنفش دوستها صمیمی و حساسند وذوق عارفانه دارند.گاهی آنقدر صمیمی می شوند که قضاوت و تصمیم درست نمی توانند بگیرند.
نارنجی:
نارنجی پسندها اهل مسابقه و سلطه طلبند و سرشار از آرزوهای دور و درازند.
ارغوانی:
ارغوانی ها پایشان روی زمین است و سر و فکرشان در ابرها پرواز می کند(البته فکر بد نکنید!!).عاشق دین و عرفان اند.اندیشمند و عاشق مناظره و اثبات حقایق، اما هنوز معلوم نیست که چرا یک دفعه از این رو به آن رو می شوند و بنابراین اصلا” به فکر پیش بینی آنها نباشید.
تغییر رنگ محبوب با گذشت زمان امری طبیعی است اما اگر ناگهانی باشد خطرناک و بحث برانگیز و عجیب است